Nací en 1962 en Amsterdam. Pasando por Amstelveen y Uithoorn al final terminamos en el sur de Holanda (primero Axel y después Hulst).  En 1995 me he mudado con mi marido (Rob) y nuestra hija (Kim) aún más al sur, es decir, a Tenerife. Teníamos una buena vida sin preocupaciones hasta que llegó el día en que se le detectó a Rob un tumor maligno. Resultó ser una metástasis que crecía muy rápido. Eso era el último que nos esperábamos. Siempre había tenido una salud muy buena y solo tenía cuarenta y tres años. Medio año antes había conseguido un puesto de trabajo nuevo y para ello tuve que superar una prueba médica y otra de condición física. Resultó que tenía la condición física de una persona de veinticinco años. Así que, cuando descubrió el bultito no pensamos en cáncer. Desde ese momento empezó una temporada llena de exploraciones, operaciones y tratamientos. Vivíamos de día en día  con la esperanza de un final feliz. Pero por desgracia después de casi un año y medio falleció. Esto fue el 2 de febrero de 2006. Después empecé a escribir un libro sobre nuestra experiencia durante su enfermedad y sobre el período tras su fallecimiento. Después de su fallecimiento comencé a trabajar como voluntaria en el hospital con enfermos de cáncer, y también en la vida cotidiana he dado con muchos casos de pacientes y/o familiares. A menudo me preguntaban qué era exactamente quimioterapia o radioterapia y si tenía consejos para ellos. O qué diferencia hay entre una PET, TC o RMN. También me encontré con muchas personas que estaban de luto y no sabían qué hacer con sus emociones. Pensaban que estaban solos con ese carrusel de emociones y se avergonzaban por sus sentimientos depresivos. Los pude tranquilizar, que viene con el luto y que muchas personas tienen esos sentimientos y emociones (también yo los tuve) y que eso necesita tiempo, pero que todo volverá a estar bien. A raíz de esas preguntas tuve la idea de plasmar todo esto en un libro. Que no solo sea un libro con nuestras experiencias, pero un libro  que también explique lo que es exactamente cáncer, los tratamientos, las pruebas, luto y consejos. Y donde también se pueden encontrar entrevistas con otros (ex)pacientes, familia, niños y oncólogos para que así también puedan leer las experiencias de otras personas. Con este libro también quería hacer ver que la enfermedad no solo trae desesperación, tristeza y sufrimiento, sino también momentos bonitos, amor, esperanza y amistades valiosas.

 

=============================================================================

​

Ik ben in 1962 in Amsterdam geboren. Via Amstelveen en Uithoorn zijn we uiteindelijk in het zuiden van Nederland beland (eerst Axel en later Hulst). In 1995 ben ik samen met mijn man (Rob) en onze dochter (Kim) nog zuidelijker gaan wonen, namelijk op Tenerife. We hadden hier een heerlijk, onbezorgd leven tot de dag kwam dat er een kwaadaardige tumor bij Rob werd ontdekt. Het bleek al om een uitzaaiing te gaan die ontzettend hard groeide. Dat was wel het laatste wat we hadden verwacht. Hij was altijd kerngezond geweest en was nog maar drieënveertig jaar. Een half jaar ervoor had hij een nieuwe baan gekregen en had daarvoor een medische keuring en een sporttest moeten doen. Uit die sporttest bleek dat hij een conditie had van een vijfentwintigjarige. Dus toen hij een klein knobbeltje ontdekte, dachten wij niet aan kanker. Vanaf dat moment begon er een tijd vol onderzoeken, operaties en behandelingen. We leefden van dag tot dag met de hoop op een goede afloop. Maar helaas is hij bijna anderhalf jaar later gestorven. Dat was op 2 februari 2006. Ik ben daarna begonnen met een boek te schrijven over onze ervaringen tijdens zijn ziekte en over de periode na zijn overlijden. Na zijn overlijden ben ik als vrijwilligster gaan werken in het ziekenhuis met kankerpatiënten en ook in het dagelijkse leven kwam ik vaak in aanraking met patiënten en/of familieleden. Er werd regelmatig aan mij gevraagd wat nu precies chemotherapie en radiotherapie was en of ik nog tips had voor hen. Of wat het verschil was tussen een PET-scan, CT-scan of MRI. Ook kwam ik veel mensen tegen die in de rouw waren en zich geen raad wisten met hun gevoelens. Die dachten dat ze alleen stonden met die carrousel van gevoelens en ze schaamden zich voor hun depressieve gedachten. Die kon ik geruststellen dat het bij de rouw hoort en dat heel veel mensen die gevoelens hebben (ook ik had die) en dat het tijd nodig heeft, maar dat het echt allemaal weer goed komt. Door al die vragen kwam ik op het idee om dit allemaal ook in mijn boek te verwerken. Dat het dan niet alleen een boek wordt met onze ervaringen, maar een boek waarin ook uitgelegd wordt wat kanker precies is, de behandelingen, de onderzoeken, rouw en tips. En waarin ook interviews staan met andere (ex-)patiënten, familie, kinderen en oncologen. Zodat de mensen ook de ervaringen van anderen kunnen lezen. Ook wilde ik met dit boek laten zien dat de ziekte niet alleen wanhoop, verdriet en ellende brengt, maar ook mooie momenten, liefde, hoop en waardevolle vriendschappen.

 

 

 

 

​